.

.

.

.

vrijdag 21 augustus 2015

Dagboek deel 024 Zelfbescherming

Woensdag, 21-11-2007

Daar zit ik dan weer.
Ik heb eigenlijk niet zo veel te vertellen.
Vreemd genoeg voel ik me de hele dag al een beetje down. Misschien ligt het ook wel aan de zogeheten 'winterdepressie'. Daarnaast ben ik nog steeds niet helemaal genezen van die rottige verkoudheid. Het hoesten is gelukkig wel een heel stuk minder, maar ik nies en proest nog behoorlijk. Daar komt bij dat ik inmiddels een beetje barst van de hoofdpijn.
Tja, en verder denk ik eigenlijk de hele dag al aan een gesprek dat Johan en ik gisteravond hadden over christenen in het algemeen en de wijze waarop ze vaak met hun geloof en hun medemensen omgaan. Zie voor details Johan's log. Johan is bijzonder fel wat betreft het onrecht dat Israel de Palestijnen aandoet en het grote gemak waarmee de hele westerse 'christelijke' wereld dit goedpraat en accepteert. Ik begrijp de felheid en kan me er zelfs enigszins in vinden, maar ik vind wel dat je het niet zover moet laten komen dat je er zelf bijna vijandig van wordt naar een bepaalde groep toe. Daar heb je uiteindelijk alleen maar zelf last van en het lost het probleem niet op.
Zelf ga ik er hier nu niet op in. Ik kan me daar even niet toe zetten. Misschien een andere keer, in andere omstandigheden, maar momenteel maakt me dit onderwerp een beetje verdrietig. Ga ik het uit de weg? Ontwijk ik het onderwerp? Ja. Voor nou. Het klinkt misschien egocentrisch en misschien is het dat ook wel, maar uit een stukje zelfbescherming mijdt ik dit-en soortgelijke onderwerpen. Ook al, omdat ik uit ervaring weet hoe ongelooflijk wanhopig en woedend ik kan worden om deze en alle andere wantoestanden. En altijd weer slaat dat dan op mijzelf neer.
Ik wil dat voorkomen. Ik probeer zodanig te functioneren, dat maatschappelijke, politieke, of militaire conflicten of geschillen die ik niet kan oplossen op z'n minst geen direct negatief effect op mijn gevoel of verstand hebben.

Ja, er zijn mensen, die zich christenen noemen, volgelingen van Jezus. Maar deze mensen nemen met het grootste gemak en zonder enige gewetenswroeging een wapen ter hand, ze "zegenen" legers en wapentuig, ze doden een medemens 'op bevel', of géven juist dat bevel. "Volgelingen" van Jezus. "Christenen". Alleen heeft Jezus nóóít een wapen ter hand genomen! Integendeel: toen iemand Hem tijdens z'n arrestatie wilde verdedigen en met z'n zwaard in de hand vóór Jezus ging staan, zei Hij: "Het is goed. Steek je zwaard terug, want ik zeg je: wie zijn zwaard trekt, zal door het zwaard sterven.."
En ondanks dat Jezus' leefwijze èn Zijn woorden aan duidelijkheid niets te wensen overlaten, zijn deze mensen toch telkens weer in staat om de bijbel volledig naar hun eigen hand te zetten en elke dode die ze op hun geweten hebben schoon te wassen met de woorden van de bijbel, die ze wel eerst even veranderd of verdraaid hebben.

En ja, ook ik kan me daar vreselijk over opwinden, maar wat schiet ik er mee op? Ik kan alleen bidden voor de slachtoffers van deze "volgelingen" en God vragen mij kracht te geven om er mee om te gaan.
Deze "volgelingen" zien we ook in ons eigen landje, waar een partij aan de macht is die van zichzelf beweert en bezweert Christelijk te zijn. Om dan vervolgens de topsalarissen flink te verhogen en tegelijkertijd de broodnodige voorzieningen voor de kleine man zo ver mogelijk inperkt, wetende dat ze daarmee volledig indruist tegen wat de bijbel daarover zegt: "...zorgt voor de armen, en de zieken, gelijk ik u geleerd heb." Maar ja...wie is Jezus nou helemaal? Zij zijn de grote CDA, zij weten het toch zeker vele malen beter??! Typische "Farrizeeërs", zoals ze in de bijbel genoemd worden: betweterige priesters uit de synagogen, die het volk vertelden hoe ze moesten leven. Hé...klinkt dat niet bekend? Doet het (c) DA niet precies hetzelfde met haar zg. "normen"en "waarden" ?? Ik zelf ben in de overtuiging dat een volgeling van Jezus nooit in een wereldse regering kan plaatsnemen, alleen al omdat juist dan van hem/haar verwacht wordt op allerlei gebieden te handelen tegen Gods woord in.

Nee, ik kan niets aan al die wantoestanden en al dat onrecht veranderen; daar ben ik te klein en te nietig voor. Maar ik kan wèl proberen om met Gods hulp een waardevolle christen te zijn, een volgeling van Jezus, die die titel en die eer waardig kan worden door er voor m'n medemens te zijn, zoals Hij er was voor ons en door te proberen te leven, zoals Hij dat van mij wil.

Dat stadium zal ik nooit bereiken, als ik me laat meeslepen in mijn wanhoop en woede over alle onrecht en deze emotie m'n leven laat beheersen.
Dát, lieve liezer, is voor mij de reden dat ik heel vaak zoveel mogelijk afstand neem van allerlei maatschappelijke misstanden.

En daarmee sluit ik voor vanavond af.
Ik wens jou, lieve lezer, Gods eeuwige liefde
en een hele gezonde nachtrust.

Sebo Hilberts

Geen opmerkingen:

Een reactie posten